Vandaag ging de reis naar het gebied de Stille Kern in Horsterwold in de gemeente Zeewolde. Het is een plek met veel water, dat gevuld was met veel grauwe ganzen en af en toe een krakeend en wintertaling. Af en toe hinnikte een dodaars (yes, nieuwe soort!) vanuit het riet. Boven het water cirkelden een stuk of 15 reigers, waaronder de grote zilvere en de blauwe variant. Langs de oever lagen een paar omgeknabbelde bomen en takken (bevers!). Meer richting het droge stonden struiken als vlier en sleedoorn. In en tussen deze struiken waren de eerste tekenen van de lente zichtbaar: nieuwe bladscheuten en frisse witte en gele bloemen. Om het kleurenpalet nog wat aan te vullen, passeerde er een knalblauw bolletje op volle snelheid: een ijsvogel!
M’n vader en ik kozen ervoor om het water achter ons te laten en doken de bossen in. Plotseling schoot er een groot eekhoorn-achtig wezen tussen de bomen door. Het dier golfde het zandpad op, keek ons aan en verstarde even, waarna hij z’n achterste naar ons toe draaide. Ondertussen bleef hij ons aankijken met een blik van: ‘Wat ik nu gaan doen, vinden jullie heel raar.’ Daarna begon het als een ervaren danser flink met z’n heupen van links naar rechts te wiegen in het genre ‘schudden met die kont van links naar rechts’. Ik liet m’n verrekijker zakken en keek m’n pa met opgetrokken wenkbrauwen aan: 'Uhhhhhh, wat is dit en wat doet het?' Het bleek een boommarter te zijn! Het was groter dan een wezel of hermelijn, mooi roodbruin van kleur, met een witte hals. Na z’n uitvoering vervolgde het dier z’n reis.
Op de terugweg hoorden we gekraak in het struikgewas, waarna een ree tevoorschijn sprong. Vanuit de bomen langs het pad klonk nog een tjiftjaf en verderop cirkelden een aantal zwaluwen. De trekvogels zijn weer gearriveerd! Lente, kom maar op met je nieuwe kleuren en je bloemige geuren, wij hebben er zin in! Misschien verklaart dit ook het dansje van de boommarter...
Reactie schrijven