Kattenstaart in de schemer
Het hele eiland is gehuld in schaduw. Tijd om op jacht te gaan naar nachtzwaluwen en vleermuizen. De andere natuurgidsen blijven knus binnen, maar ik pak de batdetector en m’n fiets en vertrek. De nachtzwaluw hoorden we de dag ervoor ratelen door het bos en ik móét van mezelf vanavond een mooie geluidsopname maken van de vogel. De mysterieuze nachtzwaluw is flink zeldzaam op het eiland en een bewijs dat het dier er is zou mooi zijn. De andere dieren die ik zoek zijn vleermuizen. Je kunt ze normaal gesproken (bijna) niet horen, omdat ze op hoge frequenties communiceren en aan echolocatie doen. Maar met een batdetector ontvouwt de wereld van de vleermuizen zich. De detector verlaagt namelijk de geluiden zodat wij mensen de dieren ook kunnen horen. Ik arriveer op locatie 1: het donkere dennenbos, 23:30u ’s avonds. Ik voel me licht onveilig als jonge vrouw in het diepe donker. Maar ik focus me op de dieren. Plots hoor ik het. De batdetector begint geluiden te maken die lijken op spetterend frituurvet. Bam! Vleermuizen! (Beluister het geluid hieronder). Ik neem de geluiden op en noteer de frequenties. Die hangen vooral rond de 39 kHz. Dit zou een ruige dwergvleermuis kunnen zijn… Maar ik dacht een andere vleermuis te horen en ik zag ook een wat lagere frequentie langskomen... Hmm... Ik besluit het later te overleggen met vleermuizenkenners. Ik kijk omhoog en zie zwarte schimmen fladderen en manoeuvreren tussen en langs de naaldbomen. Op de achtergrond zie ik de eerste lichten aan de hemel: de sterren Wega en Deneb en de planeet Jupiter. Bijzonder, zo midden in de nacht in je eentje in een bos.
Met een batdetector kun je bijdragen aan het vleermuizenonderzoek op het eiland. Er is namelijk erg weinig bekend over de dieren op Schier. Waar zitten ze? Welke soorten huizen hier? De batdetector kan daar duidelijkheid over geven. Helaas hoor ik die avond geen nachtzwaluw.
Geluidsbestand vleermuis
Scherm batdetector. Je kunt zien dat de frequentie rond de 38 kHz zit. Ook zie je vormen die op hockeysticks lijken. Dit duidt op een ruige dwergvleermuis.
Ze hebben je allang gehoord
Tijdens de licht spannende fietstocht in het donker bedenk ik me dat ik waarschijnlijk van alle kanten bekeken word. Ik heb al een paar uilen gezien deze dagen, maar deze vogels hadden mij natuurlijk allang gezien en gehoord met hun geweldige ogen en oren. Maar, wat ik geleerd heb deze week, is dat niet alleen dieren kunnen horen! Planten blijken ook te kunnen ‘horen’! (Zie bron onderaan blog). Onderzoekers hebben het volgende ontdekt: als je het geluid van zoemende bijen laat horen aan een teunisbloem, dan zorgt deze plant ervoor dat hij nóg aantrekkelijker wordt voor de zoemende dieren. De plant maakt namelijk z’n nectar op dat moment zoeter! De plant ‘hoort’ de frequenties van het dier en reageert daarop. Hoe dat precies werkt, is nog onduidelijk, maar het nieuwe onderzoeksgebied ‘fytoakoestiek’ (plantenakoestiek) is nu geopend. Wat zullen de onderzoekers nog meer gaan ontdekken?
Om 2:00u is het bedtijd. Ik fiets terug naar het appartement en m’n matras ligt al uitnodigend op het grote balkon. Al 4 nachten slapen de andere gidsen en ik buiten onder de geweldige sterrenhemel. De anderen slapen al. Vallende sterren, de verschillende sterrenbeelden - deze zoeken is een heerlijke manier om in slaap te vallen. Ik hoor nog een jonge kerkuil blazen door de nacht. Frisse lucht strijkt langs m’n gezicht en ik dommel in.
Een leuke verrassing
De volgende dag word ik wakker en ik maak me klaar voor een vogelexcursie. Ik loop naar beneden met een half slaperig gezicht en begroet de deelnemers van de excursie. Die heb ik mooie dingen te vertellen! De uilen, de nachtzwaluw… Ik zoek in de la naar verrekijkers en geef ze aan de excursiedeelnemers. Tot ik een verrekijker blijk te geven aan één van m’n favoriete cabaretiers: Ronald Goedemondt! Daar was ik niet op voorbereid. Goedemondt vermaakt iedereen in z’n shows, en nu moet ik hem 2 uur vermaken. Haha. Nadat iedereen een kijker gekregen heeft, doe ik m’n introductie, en we gaan op pad. Het blijkt dat Ronald heel geïnteresseerd is, veel vragen stelt en verbluft is over sommige vogelfeitjes. Dat de gierzwaluw alles in de lucht doet, behalve broeden. Ze slapen, eten, paren, etc. in de lucht. Als ze ‘slapen’ laten ze 1 hersenhelft slapen, en de andere hersenhelft blijft actief, en daarna wisselen ze dat om. Z’n mond viel open. Mocht er ooit een vogelfragmentje in z’n show komen, dan hoop ik dat ik gespaard blijf (als nerdy jonge vogelaar) en dat hij mooie grappen maakt over de vogels.
Nooit saai
Verder is er genoeg te vertellen over al het moois op Schier. Een kleine samenvatting: zeevonk, de zichtbare manen van Jupiter, de ring van Saturnus, de gezelligheid van de natuurgidsen en de excursiedeelnemers, de zeldzame grauwe franjepoot, het heerlijke zeewater, het vangen van veel zeedruifjes die prachtige kleuren laten zien in de zon, modderwedstrijden en ga zo maar door.
Kortom, je hoeft niet kilometers te vliegen om avontuur op te zoeken. In ons eigen landje is genoeg te ontdekken! Het leven op Schier is mooooooi.
Reactie schrijven