De wadtoren op Richel
‘Goedemiddag, u spreekt met de Brandaris.’ Er zoemt een lichte ruis door haar stemgeluid heen. Ik begroet haar en stel me voor. ‘We melden ons omdat we deze week de wadwachters van Richel zijn’. ‘Goed dat jullie bellen’, reageert ze. ‘Als het nodig is, kan ik jullie dan bereiken op het nummer waar je nu mee belt?’ ‘Ja’, reageer ik, terwijl ik over zee uitkijk vanuit de huiskamer in de wadtoren. De stem aan de andere kant van de lijn is van de vuurtorenwachter van de Brandaris van Terschelling. ‘Oké, jullie horen van mij als het nodig is.’ ‘Dank,’ zeg ik en ze wenst ons een fijne week. We beëindigen het gesprek. Code geel, oranje of rood, of andere lastige situaties: we worden in de gaten gehouden door de vuurtorenwachter. Dat geeft een wat veiliger gevoel.
Ik loop naar de telescoop en ga op zoek naar een zeldzame vogelsoort die op dit moment op Richel zit: de koningseider. Een mooie eend die nog maar 20x in Nederland is gezien sinds 1900. Vooral de kop is mooi. De vogelgids omschrijft de vogel zo: hij heeft een grijsblauw achterhoofd met paarse gloed, een groene ‘wang’ en een koraalrode snavel met een oranje knobbel. Een soort regenbooghoofd dus (zie afbeelding hieronder). Er is ons echter verteld dat hij op dit moment in eclipskleed is, wat betekent dat het dier aan het ruien is en dat hij daarom grotendeels bruin is. Helaas zijn daarom niet alle mooie kleuren zichtbaar. Van een grote afstand kunnen we daarom alleen de oranje knobbel zien op een bruinig lijf. Ik ga achter de telescoop zitten om het dier te zoeken. Er staat een hele rits eidereenden op de oostpunt -waar hij zit- en ik besluit elk dier te checken op een oranje knobbel. Na een paar minuten roep ik door de wadtoren: ‘Gevonden! Eend nummer 15 vanaf rechts geteld!’ Inderdaad, alleen een oranje knobbel op de snavel is zichtbaar. Maar we hebben ’m!
Terwijl we op zoek gaan naar andere bijzondere vogels, komen er verschillende zeehonden nieuwsgierig polshoogte nemen (zie foto hieronder). Het zijn de eerste zeehonden van de dag. We hopen dat we er deze week nog veel meer zullen zien.
Koningseider in verschillende kleden (ANWB Vogelgids)
Een gewone zeehond met weerkaatsend licht van de zon in het water, met de kleuren zachtgeel, lichtpaars en een tintje blauw.
Bram en ik voeren vanochtend mee met de kustwacht naar de zandplaat Richel (ten zuidoosten van Vlieland), waar we een week verblijven als wadwachters. We zijn hier om vogels en zeehonden te beschermen en te tellen, en om mensen te verwelkomen op de plaat. We vertellen ze over de dieren die hier leven en dat ze niet voorbij de bordjes met ‘kwetsbaar gebied’ mogen komen, omdat in dat gebied vogels broeden. Duizenden, en nog eens duizenden vogels zijn zichtbaar vanaf de wadtoren waar we in verblijven. Rosse grutto’s, bonte strandlopers, drieteenstrandlopers en een paar krombekstrandlopers. Heel leuk en mooi. Wil je weten hoe onze week als wadwachter eruit ziet? Lees onze dagelijkse blogs op: www.anneschumacher.nl/blog-1/
Bij de Zodiac op het schip van de kustwacht
Reactie schrijven